Przemyślenia i efekty po miesiącu ćwiczeń

5 kwietnia był dniem przełomowym w moim móżdżku, bowiem postanowiłam w końcu ruszyć dupę i zacząć intensywnie, REGULARNIE ćwiczyć (do tej pory ja i sport nie mieliśmy ze sobą nic wspólnego. moim jedynym 'sportem' było wejście po długich, krętych schodach do domu) - waga pokazywała o wiele za dużo, doprowadzając mnie przez to co dnia do gorzkiej rozpaczy. :>

Zaczęłam codzienne ćwiczenia z Mel B (fantastyczna babka!), ćwiczyłam zawsze najkrócej 35 minut, najdłużej godzinę i 20 minut, także czas moich ćwiczeń nie był regularny - ćwiczyłam tak długo, na ile pozwalał mi czas, humor czy siły. Najważniejsze jednak, że codziennie. Najbardziej bałam się właśnie tej regularności ćwiczeń, bo raczej nie należę do osób, które lubią robić coś systematycznie. Wiem, wiem, nie ma się czym chwalić, ale taka jestem. W zasadzie sama jestem zaskoczona tym, że to wszystko mi się jakoś udało, bo od wtedy opuściłam tylko 4 dni (2 przez kobiece dni, kiedy nie czułam się ani komfortowo, ani na siłach i 2 kolejne po całych dniach spędzonych na uczelni). I mimo, że znacznie częściej miałam ochotę odpuścić, to mobilizowałam się z całej siły i ćwiczyłam. Jestem z siebie dumna pod tym względem :) Ale co z tego wynikło?


Pamiętam, jak na początku mówiłyście mi, że nie warto patrzeć na wagę, tylko lepiej się mierzyć, bo wtedy szybciej widać efekty i nie ma takiej załamki. Oczywiście ja zawsze działam na przekór i ważyłam się non stop, za każdym razem dostając palpitacji serca, kiedy waga stała w miejscu, a w pierwszym tygodniu wręcz rosła o +2-3 kg.
Teraz, po miesiącu mogę powiedzieć, że waga pokazuje u mnie -2 kg od wagi początkowej, tzn. od momentu, kiedy zaczynałam ćwiczenia. Nie wiem czy to dużo, czy mało, czy w sam raz... na pewno to zdrowe tempo, ale mimo wszystko średnio satysfakcjonujące. Ja jestem mega niecierpliwa i chciałabym już zgubić 2 rozmiary, ale tak się nie da :(


Wczoraj, po miesiącu, robiłam sobie zdjęcia przed i po i powiem Wam, że złapałam niemałą dolinę, bo wg mnie nie ma na nich absolutnie ŻADNEJ różnicy, a wręcz mam wrażenie, że wyglądam jeszcze gorzej. Paradoksalnie - według miary cm lecą w dół, według wagi kilogramy także, tylko... dlaczego tego nie widać?! Widziałam metamorfozy dziewczyn przed i po różnych ćwiczeniach i po miesiącu u KAŻDEJ z nich widziałam efekty - mniejsze, większe, ale były widoczne gołym okiem. U siebie widzę tylko, że jest jeszcze gorzej, a na pewno nie lepiej i zastanawiam się, co ze mną nie tak? :| Naprawdę mam ochotę to rzucić w 4 diabły.. Czuję się o tak:

źródło: grafika google

Wiem, że znacznie lepsze efekty uzyskałabym trzymając się też jakiejś diety, zmieniając diametralnie swój sposób odżywiania itp., ale wiem, że taki stan nie utrzymałby się u mnie długo. Próbowałam nie raz, nie dwa. Owszem, zawsze chudłam, ale potem i tak wracałam do swoich nawyków i otrzymywałam jedynie efekt jojo, dlatego teraz łudziłam się, że do lepszej sylwetki wystarczą mi po prostu zwykłe, intensywne ćwiczenia (zwłaszcza, że od lat nie ćwiczyłam w ogóle). Jedyne, z czego zrezygnowałam całkowicie przez ten miesiąc to były słodycze, bo od miesiąca nie miałam w ustach nic słodkiego. Nie żebym wcześniej się nimi jakoś opychała, ale lubiłam raz czy dwa na tydzień zjeść jakieś ciasteczko. Poza tym ciężko przerzucić się na dietę, gdzie główną rolę odgrywają obrzydliwe, zielone i nie tylko warzywa. Bo pewnie nie wiecie, ale ja warzyw NIENAWIDZĘ i nigdy ich nie jem. Chyba jedyne, co toleruję to ogórek, ziemniak czy burak. :D Trudno mi zatem wyobrazić sobie, że nagle mam przerzucić się na obrzydliwe sałatki, surówki czy inne warzywne paskudztwa. Krzywię się na sam ich widok, a co dopiero smak... Najgorsze jest to, że jestem niejadkiem, prawie nic nie lubię jeść, ze słodyczami nie przesadzam, a mimo to tyję. Tzn. już nie teraz, bo mam wrażeniem, że dzięki tym ćwiczeniom - nawet jeśli nie chudnę tak, jakbym sobie tego życzyła - to przynajmniej też nie tyję, a to chyba mimo wszystko i tak duży sukces :)

No ale żeby nie było tak negatywnie, to po dzisiejszym mierzeniu napiszę Wam,

co się zmieniło po miesięcznych ćwiczeniach z Mel B i basenie:

Biodra: -5 cm

Talia: -4 cm

Biust: -4cm
Uda: -3 cm

Waga: -2 kg 

I niby gdzieś tam wewnętrznie jestem z siebie dumna i zadowolona, bo kurcze no... ta waga i miara raczej nie kłamią, tak? Chyba, że ktoś mi je w nocy podmienia? :D Ale i tak frustruje mnie fakt, że ja tych efektów NIE WIDZĘ realnie. Patrzę w lustro i nie zauważam nawet minimalnej różnicy - może jedynie w udach i biuście - ale bardziej je tam czuję, niż widzę. Z kolei ten ubytek w biodrach czy w talii... poważnie? Ani trochę go nie odczuwam, a kto jak kto, ale chyba ja powinnam... Pewnie osoby, u których efekty były szybko WIDOCZNE REALNIE mnie teraz nie zrozumieją i stwierdzą, że się czepiam, ale nic na to nie poradzę, że jako grubasek chciałabym, żeby te wszystkie wysyłki nie poszły na marne. Jestem wzrokowcem, źle mi ze swoim ciałem i chciałabym patrząc w lustro powiedzieć sobie, że tak, te ćwiczenia są niesamowite i naprawdę widzę różnice. A ja widzę ją jedynie poprzez miarę, a lustro tak samo jak było 'obfite', tak samo jest do dzisiaj... Dam sobie jeszcze miesiąc, a potem znając życie przestanę, jeśli nadal nic nie zobaczę. Chociaż nie ukrywam, że po tych ćwiczeniach naprawdę czuję się lepiej, jakoś tak mi lżej i nie jestem już tak często zasapana po przejściu kilku kroków, jak wcześniej. ;) Mimo wszystko jest więcej plusów, niż minusów, więc jakaś tam mobilizacja nadal we mnie tkwi. Musiałam się jedynie wyżalić 'większej publiczności'. Wyobrażałam sobie, że teraz wstawię Wam swoje zdjęcia przed i po, wszystkie się pozachwycamy moją nową, zgrabną sylwetką, a tu dupa. Może kiedyś.



Dajcie znać, czy u Was też tak było, że waga i miara pokazywały, że jest coraz lepiej ale wygląd świadczył o czymś zupełnie przeciwnym? Czy tylko ja jestem takim sportowym odmieńcem?
Poza tym ciekawi mnie też, czy jeśli ja wciąż ćwiczę wyłącznie z Mel B to nie wiem, mięśnie się do tego jakoś nie przyzwyczają? Powinnam ćwiczyć teraz z kimś innym, czy nie ważne jest to jakie ćwiczenia wykonuję i że wciąż są one takie same, ale ważne żeby w ogóle się ruszać? No i jakbyście mogły mi też polecić jakieś nietuczące, smaczne owocowe lub przynajmniej niewarzywne przekąski, żeby jakoś zabić głód, to też będę wdzięczna. ;)