Mamy już 4 miesiące - aktualizacja moich Skarbów:)

Jak widzicie po tytule, moje Maleństwa wcale już nie są takie małe, rosną jak na drożdżach i codziennie ze smutkiem uświadamiam sobie, że już nigdy nie będą takie maleńkie, jak jeszcze chociażby miesiąc temu. Buuuu :) Czarna rozpacz :)


A skoro o czerni mowa, to najpierw zobaczcie Roskę :D Uwielbiam jej czarną bródkę, przez którą zawsze wydaje mi się, że się 'uśmiecha' i cudowne czarne serduszko przy nosku :D So sweet :) Była największym dzikusem i generalnie nie lubi się głaskać na siłę, jak ma focha to ucieka i jest samotnikiem, ale jeśli sama ma ochotę na pieszczoty to nie idzie się od niej opędzić, położy się plackiem na ziemi i czeka, a jak jej się dłuży to 'zawoła', a wiedzieć musicie, że 'woła' słodko i piszcząco :D no i generalnie jest najbardziej 'rozmowna' :) Strasznie mi przypomina Kubusia (ojciec), którego niestety straciłam w marcu :(

widzicie ten uśmiech? ^^ a niżej chilloucik :D

 ciekawość to jej drugie imię^^

Antoś, który tego dnia wyjątkowo nie był w humorze do pozowania :) I nie, nie - nie jest smutny, po prostu ma interes, a wie, że mdleję na widok jego pięknych oczu (no i w ogóle na sam jego widok :D). Jest kochany, choćby nie wiem jak był 'zajęty' i napięty miał 'grafik' zabaw, zawsze znajdzie czas, żeby się przytulić do każdego, kto tylko do niego przyjdzie :) Pędzi biegiem, łasi się i ewidentnie 'przykleja' do nogi, czekając na solidną porcję pieszczot :) Niestety poza mną nikt nie jest na tyle kumaty, żeby go pieścić, więc jak nie trudno się domyślić, do mnie biegnie najchętniej :D Ostatnio babcia wypuściła je na ogród kiedy jeszcze spałam, a jak tylko się odezwałam z okna, skrobał się po murze i miauczał z frustracji, że nie mogę go pogłaskać :P No i musiałam wyjść pędem w gaciach z domu, bo przecież serce mięknie, no nie? :D

I na koniec oczywiście Wasza ulubienica (i każdego, kto do mnie przyjdzie :D), czyli przesłodka Antosia <3 Ta to już w ogóle odlot. Nie dosyć, że tymi BOSKIMI oczyskami roztapia wszystkie serca, dostaje wszystko, co chce, to jeszcze jak się ją głaszcze to gra tak mocno i głośno, że aż się cała trzęsie, haha :D Uwielbia siedzieć na kolanach, między nogami (jak siedzę po turecku ^^) i częściej siedzi przy mnie, niż się bawi, ale swoje za uszami też ma, ostatnio zafascynowały ją moje stopy i wciąż mi je gryzła, ekhm.. :) Niestety jest bardzo wrażliwa, bo praktycznie co chwilę bidulka jest na coś chora, mało je i wciąż jeździmy z nią do weta :( I nie wiem, czy niebieskookie koty tak mają, czy jest tak po prostu słabsza i chorowita?

Oczka ma tak niebieskie, jak na pierwszym zdjęciu, na pozostałych po prostu światło je lekko zmieniło. Są krystalicznie-niebieskie, ale nie szare :)

Zwykle przy takich maluszkach miałam już swoich faworytów i od dawna trafiały mi się same łobuziaki, nieskłonne do pieszczot, ale te są po prostu przeurocze i aż się dziwię, że WSZYSTKIE tak kochają być głaskane :) To chyba zasługa ich wspaniałej właścicielki :D:D:D:D

Kolejny raz spytam - kto skradł Wam serce? <3

P.S. Zapraszam Was też do polubienia mnie na Facebooku, bywam tam częściej, niż tutaj i często wrzucam rzeczy (zdjęcia), które nie pojawiają się tutaj :)