Przemyślenia i efekty po 3 miesiącach ćwiczeń

Wiem, że bardzo czekałyście na ten wpis i przyznam się Wam, że ja również :) Jak wiecie poprzednie 2 części, w których opisywałam swoje mordercze walki z dodatkowymi kilogramami były bardzo intensywne - ćwiczyłam dzień w dzień, bez żadnej przerwy, a jeśli już jakaś się pojawiła to przeważnie była spowodowana fatalnym samopoczuciem w trakcie okresu, bólem głowy lub innymi sytuacjami, które bardzo ograniczały moje możliwości ruchowe.

Dla przypomnienia:
Moje przemyślenia po pierwszym miesiącu znajdziecie TUTAJ.
Moje przemyślenia po drugim miesiącu znajdziecie TUTAJ 


Mówiąc wprost - ćwiczyłam aż do zajechania, bez przerw. Zależało mi na szybkich efektach - to po pierwsze. A po drugie - zwyczajnie bałam się, że jak już zacznę odpoczywać, to już nie zmuszę siebie do codziennych ćwiczeń. Taka już moja natura  - albo robię coś w 100% non stop, albo jak dam sobie chwilę wytchnienia odechciewa mi się wszystkiego. Tak też było tym razem, ale zaczęło się niezależnie od mojej woli, bo chcąc nie chcąc mój organizm po prostu się zbuntował i zdecydował za mnie, że chce przerwy. Najpierw był tydzień, potem dwa... Potem się załamałam i starałam ćwiczyć chociaż 3 razy w tygodniu, ale dla mnie to i tak mało. Powiem więcej, dla mnie to porażka i czuję, że zawiodłam siebie na całej linii. Ale obiecuję, że znowu ruszam dupsko, bez przerw, bo jak widzicie w ogóle mi nie służą. Trochę jednak ćwiczyłam, miesiąc minął, to żeby nie być gołosłowną pokazuję efekty, a w sumie to ich lekki brak wizualny w porównaniu do poprzedniego miesiąca. ;) Zmiana jest jednak w kilogramach i to mnie cieszy. Jeszcze troszkę i dojdę do wagi, którą miałam stale przez połowę mojego życia. Będę oczywiście dążyła do tego, aby była jeszcze mniejsza, ale wszystko w swoim czasie. ;)

Diety jak zwykle nie zmieniłam, jem to co jadłam zawsze (czyli głównie białe pieczywo, które uwielbiam :P ), a będąc nad morzem nawet pozwoliłam sobie na zjedzenie dwóch gigantycznych gofrów i kilku innych grzeszków. ^^ ćwiczę to samo, co wcześniej (filmiki są w części drugiej KLIK), więc nie będę się powtarzała ;)


Może notka powiewa lekko pesymizmem, ale wierzcie mi, że to po prostu złość na samą siebie. Nie lubię nawalać, w żadnej dziedzinie, a tutaj miałam duże wyrzuty sumienia i jeszcze większe lenistwo. Codziennie przeklinałam siebie w myślach tysiące razy, mówiąc 'no tak, znowu nawaliłaś, siedź i tyj, śmiało!'. Ale mimo wszystko efekty jakieś są, waga leci w dół nawet, gdy ćwiczę kilka razy w tygodniu a nie codziennie i to mnie cieszy. :) Zresztą moje obecne odbicie w lustrze także. Zdaję sobie sprawę, że niektórych ten widok wciąż obrzydza, ale dla mnie w porównaniu do poprzedniego strasznie raduje. I będzie jeszcze lepiej! ;) Dajcie mi tylko trochę powera, bo jednak Wasza motywacja też sporo mi daje. Najgorzej jest samemu siebie ocenić, kiedy non stop widzę siebie w lustrze. Efekty prędzej zauważy osoba z zewnątrz, która widzi mnie np. raz na miesiąc, niż ktoś, kto widzi mnie codziennie. No ale...

Efekty po trzech miesiącach ćwiczeń:

Biodra: -11 cm

Talia: -10 cm

Biust: -8 cm

Uda: -9 cm

Waga: -5,7 kg

Tak prezentują się wyniki w cm na dzień dzisiejszy - przed chwilą się mierzyłam. :) Jestem zadowolona, chociaż wciąż uważam, że ta waga leci za wolno. :D Ale biorąc pod uwagę to, że w tym miesiącu ćwiczyłam o wiele mniej, niż w poprzednich, to i tak powinnam klęczeć z wdzięczności, że w ogóle cokolwiek poleciało w dół. :) To teraz część, którą ja lubię najmniej, a Wy z kolei najbardziej, czyli efekty w zdjęciach. Patrząc po datach możecie źle wywnioskować, że minęły już 4 miesiące. Otóż nie. Łącznie prawie miesiąc zbijałam bąki. Nie liczę upływu czasu tygodniami kalendarzowymi, ale wyłącznie tymi tygodniami, w których ćwiczyłam. 7 dni ćwiczeń = tydzień. 7 dni kalendarzowych bez ćwiczeń nie równa się tydzień. Może dziwne, ale chcę patrzeć na prawdziwe efekty po upływie określonego czasu, w którym ćwiczyłam, a nie zbijałam bąki, jak ostatnio. Przy okazji możecie zobaczyć jakie mam super gatki od piżamki - uwielbiałam je zawsze, ale były mi bardzo obcisłe w udach. Do teraz... tadammm :D

Najbardziej cieszy mnie to, że spadło sporo z boczków, które są moim gigantycznym problemem, na równi z 'ciążowym brzuszkiem' (chociaż nigdy w ciąży nie byłam). Teraz tego nie widać, ale generalnie jak stoję bokiem to wcześniej bez wahania można było stwierdzić, że wyglądam jakbym była w ciąży i miała za chwilę urodzić. Teraz też to widzę, ale o wiele, wiele mniej. Póki co jednak chcę możliwie jak najmocniej wyeliminować boczki, a brzuch może kiedyś też uda mi się zrzucić :) Sorki za światło, ale po malowaniu ścian w pokoju panuje tam nieco grobowa atmosfera, stąd mój 'siny' brzuch. Na żywo taki nie jest, więc spokojnie :P W każdym razie... jestem z siebie dumna i zachęcam Was do podjęcia takiej walki. Na początku jest trudno i trzeba się przymuszać, ale po pewnym czasie same będziecie potrzebowały tej codziennej dawki ruchu, adrenaliny i pozbycia się dzięki ćwiczeniom i wysiłkowi wszystkich negatywnych emocji dnia codziennego! :)

Dajcie znać co myślicie o mojej zmianie :) Czy jest ona w ogóle dla Was zauważalna? Jakie ćwiczenia na brzuch i boczki mogłybyście mi polecić?
Jeśli Wy także ćwiczycie lub planujecie dopiero zacząć swoją przygodę z pozbyciem się dodatkowych kilogramów, to trzymam za Was bardzo mocno kciuki! :) Jak tam Wasze efekty? :)